بازیهای جام حذفی از مرداد هفتاد و چهار آغاز شد. دیدارهای نیمهنهایی در اسفند همان سال برگزار شد. در ابتدا قرار بود دیدار فینال در همان اسفند هفتاد و چهار برگزار شود اما به دلیل آماده نبودن زمین چمن ورزشگاه آزادی این بازی به سال بعد موکول شد و در نهایت پس از زیر کشت رفتن چمن ورزشگاه آزادی، فینال با چهار ماه اختلاف زمانی با بازیهای نیمهنهایی در تیر هفتاد پنج برگزار شد. استقلال موفق شد بسیج تبریز ، پارس خودرو تهران ، کشاورز تهران و ملوان بندر انزلی را از پیش رو بردارد تا به دیدار نهایی راه پیدا کند. فینال جام حذفی فوتبال ایران یک بازی فوتبال بود که به صورت رفت و برگشت برای تعیین قهرمان جام حذفی بین تیمهای استقلال تهران و برق شیراز برگزار شد. تیم استقلال در مجموع دو بازی با نتیجه پنج بر یک پیروز شد و عنوان قهرمانی این رقابتها را از آن خود کرد. این دومین قهرمانی استقلال در این بازیها بود.