بیوک جدیکار از سال ۱۳۲۳ و در تیم تهرانجوان زیر نظر مرحوم استاد حسین فکری شروع به کار کرد. او در سال ۱۳۲۵ توسط مرحوم علی داناییفرد به تیم «تور» پیوست.در حقیقت او کار اصلی خود را زیر نظر استاد علی دانایی فرد از تیم های پایه ای دوچرخه سواران یعنی تیم های "تور" و "ایرج" آغاز کرد. با نظر علی داناییفرد ، جدیکار در سال ۱۳۲۸ به تیم بزرگسالان تاج سابق اضافه شد و با انجام بازی های درخشان و گلزنی های متوالی و متعدد خود، ظهور مهاجمی قهار و گلزن را به هواداران تاج نوید داد؛ همچنین بیوک جدیکار در اوایل دوران فوتبالش در پست دروازه بان بازی میکرد اما با نظر علی دانایی فر به مهاجم تغییر پست داد. بیوک جدیکار پس از بازی دوستانه تیم ملی با ویکتوریا برلین آلمان در تهران، جدیکار با بازی درخشانش مورد توجه تیم آلمانی قرار گرفت که در آن روزگار نامی بزرگ و شناخته شده در فوتبال آلمان داشت. بدین ترتیب بیوک جدیکار به نخستین لژیونر تاریخ فوتبال ایران تبدیل شد. بیوک جدیکار در فصل ۱۹۵۸-۱۹۵۷ به آلمان رفت و مدتی را برای ویکتوریا توپ زد. در طول دورانی که جدیکار برای ویکتوریا بازی می کرد، به سبب شم گلزنی، قدرت شوتزنی و سرعت بالایش از سوی هواداران این باشگاه لقب "اشپوتنیک" به وی داده شد. وی به علت اینکه بیشتر گلهای خود را با پای چپ زده به «چپ طلایی» معروف بود. در مجموع، وی ۴۴۵ گل در رده باشگاهی و ملی زدهاست.سرانجام در سال ۱۳۴۳ پس از ۱۵ سال بازی در سطح اول فوتبال ایران، بیوک جدیکار فوتبال را برای همیشه کنار گذاشت. بیوک جدیکار در روز ۲۶ آذر ۱۳۹۲ در ۸۴ سالگی پس از ۹ سال مبارزه با آلزایمر در تهران درگذشت.
صفحه اصلی 
میکروبلاگ 
صفحه اخبار 
تماس با ما 
تالار افتخارات 
Esteghlali