یولیان ناگلزمان یک نابغه است؛ اگر نبود که الان او را با این سن کم روی نیمکت بایرن مونیخ نمیدیدیم اما این سرمربی 34 ساله، هنوز خیلی جای کار دارد تا بتواند در زمرهی بهترین سرمربیان جهان قرار گیرد.
طرفداری | بایرن مونیخ بعد از شکست 1-0 در خانه ویارئال، نتوانست در آلیانتس آرنا نتیجه را جبران کند. خیلی ها انتظار داشتند همچون مرحله قبل و رویارویی با سالزبورگ، بایرن مونیخ بتواند انتقام سختی از ویارئال بگیرد اما کوسههای سرخ نتوانستند زیردریایی زرد مستحکم را نابود کنند. رویکرد بایرن مونیخ در این مسابقه، خیلی تفاوتی با رویکردشان در بازی رفت نداشت. در واقع بایرن مونیخ در بدترین مقطع از فصل دچار افت شده است و یولیان ناگلزمان یکی از مقصران افتِ اخیر بایرن است. همانطور که در تحلیل روز گذشته خواندید، ضعف خط دفاعی یکی از اصلیترین عیبهای بایرن مونیخ ناگلزمان است. بایرن مونیخ پس از لو دادن توپ، همیشه در ضدحملات آسیبپذیر میشود و فقدان یک رهبر در خط دفاعی باواریاییها کاملا به چشم میآید. حتی روی گل ساموئل چوکووئزه به بایرن مونیخ هم همین سناریو تکرار شد؛ خط دفاع بالا و ناهماهنگ بایرن در ضدحمله کاملا آشفته به نظر میرسید و ساختار درستی نداشت.
یولیان ناگلزمان و اولین چالش جدی در بایرن مونیخ؛ همیشه حمله بهترین دفاع نیست
سیستم «حمله حمله حمله» ناگلزمان، ضعف خودش هم دارد. حریف بایرن مونیخ اگر ساختار دفاعی خوبی نداشته باشد، بیچاره میشود اما باگ سیستم ناگلزمان در برخورد با اولین تیمی که ساختار دفاعی منظم و نفوذناپذیری داشت، مشخص شد. چنین حریفانی با بستن راههای نفوذ، به ضدحملات و اشتباهات حریف دلخوش میکنند و با توجه به ضعف دفاعی بایرن مونیخ، استفاده از این موقعیتها نمیتواند خیلی سخت باشد. ویارئال در دو بازی رفت و برگشت کاملا با برنامه و هدف ظاهر شد؛ حفظ ساختار منسجم در دفاع و استفاده از اشتباهات بایرن مونیخ در خط دفاعی که کم هم نبودند. تیم اونای امری سعی کرد تمام فضاهای نفوذ بایرنیها را ببندد و به آنها اجازه نفوذ ندهد. گل آنها در بازی رفت، با استفاده از ناهماهنگی میان مدافعان مرکزی به ثمر رسید و گل ویارئال در آلیانتس آرنا روی یک انتقال تهاجمی وارد دروازه مانوئل نویر شد. بایرن خوششانس بود که در دیدار رفت، شکست سنگینتری نخورد. مانوئل نویر از گافی که در وسط زمین داد، قسر در رفت و گل تماشایی فرانسیس کوکلین هم به شکلی سختگیرانه آفساید اعلام شد.
در مراحل حساس حذفی لیگ قهرمانان اروپا، همیشه عنصر تجربه میتواند تعیینکننده باشد. طی سالهای اخیر، همیشه پدیدههایی بودهاند که اسیر تجربهی تیم رقیب شدهاند و این بار این اتفاق برای بایرن مونیخ افتاد. یولیان ناگلزمان در همان کنفرانسهای خبری، بیتجربگیاش را نشان داد. در نشست خبری بازی رفت، سرمربی جوان بایرن مونیخ گفت قرار نیست در دلاسرامیکا مقابل ویارئال سورپرایز شوند! مگر مرحله یکچهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا با کسی شوخی دارد؟ اونای امری که تجربه بالایی دارد و سالها در بزرگترین میادین حضور یافته، به خوبی بایرن مونیخ را سورپرایز کرد اما ناگلزمان بازهم حریف را دستِ کم گرفت. در نشست خبری بازی برگشت، ناگلزمان گفت انتقادات برایش مهم نیست چون الماس تحت فشار شکل میگیرد و تیمش باید ویارئال را بابت فرصتسوزیهایش تنبیه کند! این حرفهای ناپختهی ناگلزمان میتواند ما را به یاد مشاوران انگیزشی که یک مشت حرف کلیشهای و بهدردنخور تحویل ملت میدهند، بیندازد.
یولیان ناگلزمان: الماس تحت فشار شکل میگیرد
ناگلزمان در دیدار برگشت هم تغییر رویکرد نداد و بازهم اونای امری بود که جنگ تاکتیکی را برد. گود ایبینین* آقای ناگلزمان، تو این فصل زیر فشارها ذوب شدی و الماس نشدی. با این حال، این پایان کار این سرمربی خلاق و نوآور نیست. ناگلزمان سرمربی جوانی است و قراردادی طولانی مدت با بایرن مونیخ دارد. او مسلما برای پیشرفت بیشتر و شروع چرخهای موفق در بایرن مونیخ، باید از این شکستها درس بگیرد و تجربه کسب کند. عملکرد او را میتوانیم از فصل بعد، بهتر قضاوت کنیم.
*گود ایبینین، تکیه کلام اونای امری در نشستهای خبری پس از بازی او در آرسنال بود. اونای امری در آرسنال، کاملا به انگلیسی مسلط نبود و عبارت Good Evening به معنای شببخیر را «گود ایبینین» تلفظ میکرد.
یادداشت اختصاصی دبیر بخش فوتبال خارجی طرفداری
اخبار خارجی اسپانیا لالیگا آلمان بوندسلیگا بایرن مونیخ ستون نويسندگان
جهت ارسال نظر ابتدا عضو شده یا وارد شوید