به گارش "ورزش سه"، به نقل از مارکا، تصور کنید شما هوادار تیمی هستید که به جام گرفتن عادت دارد ولی فصل گذشته با پرافتخارترین مربی سال های اخیر خود(زیدان)، فصلی بدون جام را پشت سر گذاشته باشد.  تصور کنید، تیمی که نسبت به تیم های مدعی اول قهرمانی اروپا فاصله دارد، دو مدافع میانی اصلی خود را پس از یک دهه از دست بدهد و در انتقالات تابستانی تنها یک مدافع خیلی خوب(داوید آلابا) را جذب کند. 

 

تصور کنید که دو بازیکن که گران قیمت ترین بازیکنان تاریخ باشگاه تان هستند، تقریبا تمام فصل به دور از میادین باشند. یکی مثل گرت بیل که تیم ملی ولز را به رئال ترجیح می دهد و دیگری یعنی ادن هازارد که مصدومیت های متوالی او را از فرم همیشگی دور کرده است.

 

تصور کنید که یک تیم، سه هافبک اصلی‌اش هفت سال متوالی کنار هم بازی می کنند. کاسیمیرو چون هیچ جانشینی برای خود روی نیمکت نمی بیند. تونی کروس که انگار در کفش هایش دستکش دارد هرچند روز به روز سنگین تر می شود و سومی یعنی لوکا مودریچ که در 37 سالگی مثل فرشته ها بازی می کند.

 

تصور کنید تیمی را که در ماه آگوست هیچکس روی آن حتی برای قهرمانی لالیگا هم حساب نمی کرد. تیمی که 4 سال است منتظر کیلیان امباپه است تا با او ورق را برگرداند اما همین تیم در ماه آوریل تقریبا قهرمانی اش در لالیگا را مسجل کرده و به نیمه نهایی لیگ قهرمانان هم رسیده است ولی چیزی که نمی توان تصور کرد اینکه، کارلو آنچلوتی که توانسته شکوه از دست رفته رئال را پس از یک سال بازیابی کند، همچنان مورد انتقاد قرار می گیرد و به او و ایده‌هایش بی احترامی می شود.

 

 این اما یک واقعیت است: از همان  روز اول انتقادات علیه کارلتو ادامه داشته و حتی در شب جشن صعود رئال نیز متوقف نشده است. تیم او دیشب بازی را در شرایطی به اتمام رساند که لوکاس، کارواخال، آلابا و مارسلو را در خط دفاعی خود می دید؛ غیر قابل تصور.