طرفداری | لوئیس فن خال در سال 2009 جایگزین یورگن کلینزمن در بایرن مونیخ شد اما کم‌تر از دو سال روی نیمکت باواریایی‌ها دوام آورد تا در سال 2011 یوپ هاینکس جایگزین او شود.

با این حال مربی هلندی که در سال 2010 موفق به کسب دوگانه داخلی شده بود و در یک قدمی کسب سه‌گانه در فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل اینتر شکست خورد، بین هواداران بسیار محبوب است و بسیاری اعتقاد دارند هر چند مدت کمی روی نیمکت حضور داشت اما او پایه‌گذار موفقیت‌های بایرن در این سال‌ها شد.

  • بیش‌تر بخوانید: توماس توخل یادآور دوران لوئیس فن خال؛ چرا بازیکنان بایرن مونیخ از مربی خود ناراضی هستند؟

حال کریستین نرلینگر مدیر ورزشی سابق بایرن مونیخ در بین سال‌های 2009 تا 2013 که در نهایت ماتیاس سامر جایگزین او شد، در مصاحبه‌ای با نشریه کیکر درباره دوران حضور لوئیس فن خال در این باشگاه و تغییراتی که نسبت به دوران یورگن کلینزمن ایجاد کرد، صحبت کرده است. او درباره سخت‌گیری‌ها و رویکرد او در خصوص بازیکنان، گفت:

تحلیل‌های او توهین‌آمیز نبودند اما گاهی آن‌قدر تند بود که حتی باعث شد یک یا دو بازیکن گریه کنند. او بی‌رحمانه درباره ایرادات و نقاط ضعف صحبت می‌کرد. بازیکنان به خاطر هر پاس بدی مورد بازخواست قرار می‌گرفتند. یک‌بار در بازی مقابل فرایبورگ، 63 پاس روبه عقب داشتیم زیرا این موضوع به قدری باعث وحشت آن‌ها شده بود که دیگر حاضر به ریسک در زمین نبودند. بازیکنان می‌ترسیدند در صورت دادن یک پاس بد، فردا از تیم جدا شده و مورد بازخواست قرار بگیرند.

نرلینگر سپس درباره نحوه کاری فن خال و تغییراتی که در بایرن نسبت به دوران کلینزمن به وجود آورد، گفت:

زمانی که او به بایرن مونیخ آمد، بسیار هیجان‌انگیز بود زیرا خلاف یورگن کلینزمن که دنبال رفاه بازیکنان بود، اصولی تعیین کرده بود که بازیکنان باید از آن پیروی می‌کردند. او فلسفه خود را توضیح داد و هدفش نه تنها آموزش دادن نحوه پاس دادن به بازیکنان بلکه رشد شخصیت آن‌ها نیز بود. برای مثال راس ساعت 9، همگی باید صبحانه می‌خوردند و تا وقتی همه نبودند، کسی شروع نمی‌کرد. هر چند اگر کسی از اصول او پیروی نمی‌کرد، مشکلی نداشت اما آن بازیکن نمی‌توانست انتظاری هم از او برای بازی کردن، داشته باشد. نظم و انضباط اولویت‌های فن خال بودند. او تیم را همیشه به گونه‌ای آماده می‌کرد که انگار یک بازی لیگ قهرمانان در پیش داریم.   

نرلینگر در تمجید از فن خال، اعتقاد دارد که اقدامات سخت‌گیرانه او در آن زمان بسیار مفید واقع شدند و او با وجود این سخت‌گیری‌ها، برای شخصیت بازیکنانش بسیار ارزش قائل می‌شد. مدیر ورزشی سابق بایرن در این‌باره، گفت:

فن خال مانند یک هنرمند دست به خاک رس زد و چیزی را شکل داد. در زمان سختی قرار داشتیم اما با نگاهی به گذشته، اقدامات او بسیار خوب بودند. با وجود سرسخت بودنش، شخصیت بازیکنان برای او خیلی اهمیت دارد. او بسیار سخت‌کوش بود و برای بازیکنانش انرژی زیادی صرف می‌کرد.

همچنین فن خال با اینکه احترام زیادی برای اولی هونس و کارل هاینتس رومنیگه مدیران وقت بایرن قائل بود اما باز هم ترجیح می‌داد که او حرف نهایی را در خصوص مسائل ورزشی تیم بزند. نرلینگر درباره رابطه فن خال با هونس و رومنیگه، گفت: 

 او همیشه برای مدیریت باشگاه پیرامون اولی هونس و کارل هاینتس رومنیگه بیش‌ترین احترام را قائل بود. حتی با وجود اختلافاتی که بین دو طرف وجود داشت زیرا فن خال می‌خواست در مسائل ورزشی حرف، حرف او باشد. او تنها نظر افرادی را می‌پذیرفت که در همه تمرینات و جلسه‌های تیم حضور داشتند و مستقیم با مسائل درگیر بودند. روش او این بود که مرا همین‌طور که هستم باید بپذیرید. رفتار او تند بود اما همچنین اصول واضحی را تعیین کرده بود.

با این حال در فصل 11-2010، شکست مقابل اینتر در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، حذف شدن به دست شالکه در مرحله نیمه نهایی دی‌اف‌بی پوکال و در آخر تساوی مقابل نورنبرگ، باعث شدند فن خال از بایرن اخراج شود. هر چند در کنار این نتایج، به نظر می‌رسد مخالفت او با جذب مانوئل نویر نیز تاثیر زیادی در این تصمیم مدیران داشته است. نرلینگر در این‌باره، گفت:

وضعیت دروازه تبدیل به یک اختلاف اساسی بین او و مدیریت شد. با این حال در مجموع، فن خال پایه و اساس موفقیت‌های بعدی بایرن مونیخ را بنا کرد.