لوتار ماتئوس انتظار دارد مکس ابرل بتواند اختیار عمل در بایرن مونیخ را بر عهده بگیرد و نگذارد افراد دیگر به او امر و نهی کنند

طرفداری | از این پس با منتشر کردن صحبت‌های لوتار ماتئوس به عنوان کارشناس که هر هفته در ستونش در سایت اسکای آلمان درباره اتفاقات پیرامون فوتبال آلمان تحلیل‌های خود را ارائه می‌دهد، اتفاقات و حواشی جالب بوندسلیگا آلمان را بررسی خواهیم کرد. 

لوتار ماتئوس با اتمام مسابقات بوندسلیگا در هفته سی‌وچهارم، این‌بار درباره داغ‌ترین موضوع این روزهای فوتبال آلمان یعنی جست‌وجوهای ناموفق بایرن مونیخ برای یافتن سرمربی جدید صحبت کرده است. همچنین او مقایسه‌ای بین باواریایی‌ها و بایرلورکوزن و از قهرمان بوندسلیگا نیز تمجید کرده است.

اولی هونس باید کنار بکشد! 

جست‌وجوی مربی در بایرن مونیخ مدام عجیب و غریب‌تر می‌شود. آن‌ها حتی با توماس توخل هم به توافق نرسیدند و انگار تا ابد باید به دنبال یک سرمربی جدید بگردند. انگار نمی‌شود همه افراد تصمیم‌گیرنده را راضی نگه داشت، و این دقیقاً مشکل اصلی باشگاه است.

آن‌ها مکس ابرل را به خاطر ویژگی‌های خوبی که دارد استخدام کردند، اما او نمی‌تواند تصمیم‌گیری کند و در عوض، از همه طرف به او فشار می‌آورند. ابرل شبکه ارتباطی خوبی دارد، مرد با تجربه‌ای است و باید به او اجازه دهند کارش را انجام دهد، اما به نظر می‌رسد در بایرن هنوز هم افرادی هستند که در تصمیم‌گیری‌ها دخالت می‌کنند، حتی اگر دیگر سمت رسمی نداشته باشند. 

من دارم درباره اولی هونس صحبت می‌کنم. هونس به خاطر خدماتش در گذشته شایسته احترام است. او بایرن مونیخ را به یکی از بزرگ‌ترین و قدرتمندترین باشگاه‌های جهان تبدیل کرد. با این حال، گاهی اوقات باید رها کرد. او چهار سال پیش رها کرد و اولیور کان و حسن صالیحمیدزیچ را به‌جای خود گذاشت. این ایده او در آن زمان بود که به دلیل موقعیتش آن را اجرا کرد، حتی اگر به خاطرش مورد انتقاد قرار گرفت.
 

با توجه به اتفاقات گذشته، البته این بهترین راه‌حل برای بایرن مونیخ نبود و شاید هونس اکنون به این خاطر دخالت می‌کند چون می‌خواهد اشتباهش را جبران کند. بایرن در دوران کان در لیگ قهرمانان اروپا، قهرمان شد اما تو اغلب سر تیتر خبرها بود. کان ساختارهای زیادی را تغییر داد و به عنوان مثال سطح دستمزدها به‌طور قابل توجهی افزایش پیدا کردند. من درباره بازیکنانی مانند مانوئل نویر و روبرت لواندوفسکی صحبت نمی‌کنم که تفاوت‌ها را درون زمین رقم می‌زنند، بلکه در مورد سایر به اصطلاح ستاره‌هایی صحبت می‌کنم که حقوقی مانند آن‌ها دریافت می‌کنند.

مکس ابرل شرایط خوبی ندارد

شاید همه این‌ها اولی هونس را کمی بیدار کرده باشد، اما حالا باید به آینده نگاه کرد و بالأخره در مقطعی باید افراد دیگری نیز اجازه تصمیم‌گیری داشته باشند، زیرا این اختلافات در باشگاه به هیچ‌کس کمکی نمی‌کند. مربیان یکی پس از دیگری پیشنهاد بایرن را رد می‌کنند، هواداران بی‌تاب شده‌اند و مکس ابرل در موقعیت خوبی قرار ندارد.

من خوشحال می‌شوم اگر مکس روزی بتواند به تنهایی تصمیم بگیرد و منتظر شش نفر نماند تا به او «بله» بگویند. مکس باید این موضوع را به‌طور واضح در داخل باشگاه مطرح کند. او باید به همه بفهماند که مسئولیت بخش ورزشی را بر عهده دارد و اگر هر ایده او به دلیل مخالفت کسی مسدود شود، بایرن فصل بعد بدون مربی خواهد ماند. البته من مطمئنم مکس این‌کار را انجام خواهد داد، زیرا او به عنوان یک راه‌حل موقت استخدام نشده است و این شرایط نمی‌تواند ادامه‌دار باشد، زیرا بایرن نه تنها به یک مربی جدید، بلکه به بازیکنان جدید نیز نیاز دارد.

بایرن مونیخ فصل آینده مدعی بوندسلیگا نیست

مانوئل نویر خواهان تحولات بزرگی شده است و باید دید این تحولات چقدر بزرگ خواهد بود. من صلاحیت ندارم که بگویم کدام بازیکنان باید بروند، موضوعی که البته به به مربی جدید هم مربوط می‌شود. با این حال، من فکر می‌کنم بایرن مونیخ حتی با ترکیب فعلی هم تیمی دارد که می‌تواند در هر زمانی برای بایرلورکوزن خطرناک باشد. بازیکنان به کمی اعتماد به نفس نیاز دارند، اما انسجام و همبستگی تیمی وجود ندارد، زیرا باشگاه نتوانسته یک الگو برای آن‌ها ایجاد کند.

بنابراین با توجه به شرایط فعلی، بایرن مونیخ در فصل آینده مدعی قهرمانی نیست. چند سال پیش این موضوع غیر قابل تصور بود، اما این شرایط فعلی است. من همچنین فکر نمی‌کنم که حساب‌های مونیخ به اندازه چند سال پیش پر باشند. بایرن مونیخ همیشه خطرناک است، اما بایرلورکوزن اکنون یک قدم جلوتر است. بایرلورکوزن به دلیل هماهنگی، ثبات در زمین و خارج از زمین، قطعاً یکی از شایسته‌ترین قهرمانان تاریخ بوندسلیگا است و سال آینده نیز مدعی عنوان قهرمانی خواهد بود. 

همبستگی در بایرلورکوزن تحسین برانگیز است

صحبت از عنوان قهرمانی و لورکوزن شد. تیم ژابی آلونسو، در واقع کار غیرممکن را ممکن کرد و بدون شکست قهرمان آلمان شد. تبریک به آن‌ها، چه دستاوردی! من شنبه در جشن آن‌ها حضور داشتم و باید بگویم کاملاً با سال‌های قبل در مونیخ فرق داشت. چیزی که مرا تحت تأثیر قرار داد، همبستگی در لورکوزن بود. آن‌ها مثل یک خانواده هستند و همه را با خود همراه کردند. 

به عنوان مثال، خیلی خوب سازماندهی شده بود که هواداران به زمین هجوم نبرند و در عوض، تیم به سمت هواداران رفت و جام را به آن‌ها داد. به این ترتیب هواداران احساس می‌کردند که بخشی از این خانواده هستند. این تشکر باشگاه از هوادارانی بود که همیشه از این تیم حمایت کرده‌اند، هم در این فصل و هم در سال‌های قبل که کارها خوب پیش نمی‌رفت. 

رکوردی برای ماندگار شدن در تاریخ 

بایر هنوز دو فینال دیگر در پیش دارد. در لیگ اروپا، آتالانتا حریف سختی خواهد بود، زیرا لیورپول به این راحتی از دور خارج نمی‌شود، اما به نظر من بایر با توجه به رکورد 51 بازی بدون شکست و عملکردی که نشان داده است، همچنان مدعی اصلی است. در جام حذفی آلمان نیز شانس دو تیم روی کاغذ با توجه به کایزرسلاوترن رقیب دسته دومی لورکوزن، مشخص است.

کسب عنوان قهرمانی بدون شکست، واقعاً چیز منحصر به فردی است. من در فصل 87-1986 فقط با یک شکست قهرمان شدم و آن زمان در خانه 0-3 به همین لورکوزن باختیم. اگر بایر در جام حذفی و لیگ اروپا نیز بدون شکست بماند، این رکورد برای همیشه در تاریخ ماندگار خواهد بود.