به گزارش ورزش سه، در میان فوتبالدوستان کمتر کسی است که این ورزش را در المپیک با شور و هیجانی مشابه با جام جهانی دنبال کند و قصه فوتبال در تاریخچه المپیک، مسیر متفاوتی را طی میکند. از شروع قرن بیستم فوتبال در المپیک حضور داشت و در نهایت، سال 1996 سالی بود که فوتبال بانوان نیز به آن اضافه شد تا طیف گستردهای از ستارگان در این مسابقات شرکت کنند.
در این مدت بازیکنان خاص زیادی بودند که موفق شدند در المپیک به مدال طلا دست پیدا کنند و در تورنمنتی که اکنون اغلب تیمهای امید در آن شرکت میکنند، ستارگان زیادی در دل آن شروع به درخشش کردند که اکنون آنها را مرور خواهیم کرد.
نیلز لیدهولم و گونار نوردال - سوئد -
المپیک 1948
این شروع کار جورج راینورز افسانهای در سوئد بود و فوتبال در سوئد
هنوز به عنوان یک ورزش حرفهای شناخته نمیشد اما شاگردان این مرد
انگلیسی با محوریت دو ستارهای که تا پیش از این آتشنشان و معلم
بودند موفق شدند قهرمان شوند. البته آنها بعد از این سر از ایتالیا
دراوردند و هر دو تبدیل به دو چهره تاریخی و مهم برای میلان شدند.
ساندرو کوچیس و فرانس پوشکاش -
مجارستان - المپیک 1952
در دل قصه دعوای بارسلونا و رئال مادرید، این دو نفر حضوری مستمر
دارند و حتی میتوان نوشت که اصل جنجال دو غول فوتبال اسپانیا بر سر
این دو بازیکن بوده. کوچیس و پوشکاش پیش از آنکه از خاک مجارستان به
مقصد لیگهای بزرگتر سفر کنند، قهرمان المپیک شدند و این اولین
دستاورد دو چهره تاریخی فوتبال مجارستان محسوب میشود.
لو یاشین - شوروی - المپیک
1956
هنوز زمانی که میخواهیم لیست برترین دروازهبانان تاریخ جهان فوتبال
را مرور کنیم، تنها گلری که برنده توپ طلا شده را نمیتوانیم نادیده
بگیریم. یاشین پیش از اینکه بخواهد نامش در جهان فوتبال ماندگار شود،
موفق شد قهرمان المپیک شود و پس از آن بود که دوران طلایی یاشین در
لیگ شوروی و تیم ملی این کشور آغاز شد.
سانتیاگو کانیزارس، پپ گواردیولا و
لوئیس انریکه - اسپانیا - المپیک 1992
این نخستین دورهای بود که قانون محدودیت برای دعوت از بازیکنان
بزرگسالان تصویب شد و لاروخا با تیم زیر 23 سال خود به عنوان میزبان
مسابقات، تیمش را روانه المپیک کرد. ویسنته میرا با داشتن دو هافبک
مرکزی فوقالعاده چون پپ و انریکه تیمش را روانه میدان میکرد و در
عقب زمین هم با حضور کانیزارس خیالش از دروازه راحت بود.
جی جی اوکوچا - نیجریه - المپیک
1996
وقتی با دریبلهای درخشانش الیور کان را در بوندسلیگا به خاک کشاند،
معلوم بود که میتواند برای نیجریه تبدیل به پله شود. او در دل
مسابقات آتلانتا 1996، با یکهتازی خود نیجریه را قهرمان المپیک کرد و
نامش را در تاریخ فوتبال جاودان کرد.
ساموئل اتوئو - کامرون - المپیک
2000
او یک چهره بسیار جوان بود که در آکادمی رئال مادرید پرورش پیدا کرده
بود و در اصل، قهرمان کردن کامرون در المپیک سبب شد تا این مهاجم
کامرونی مورد توجه تیمهای دیگر قرار بگیرد و به مایورکا بپیوندد.
کارلوس توز و خاویر ماسکرانو -
آرژانتین - المپیک 2004
تیم بیلسا یکی از محبوبترین تیمهایی است که مردم آن را در المپیک
دنبال میکردند. تیمی که دو ستاره اصلی آن بلافاصله در پایان المپیک،
نامشان بر سر زبانها افتاد و خیلی زود ماسکرانو و توز با یک پرواز
مسافر لندن شدند تا به وستهم بپیوندند. با این حال ماسکرانو در دوره
بعدی هم حضور داشت و قهرمان شد تا تبدیل به تنها بازیکنی شود که از
سال 1968 به بعد، موفق شده بیش از یک بار قهرمان المپیک شده باشد.
لیونل مسی، آنخل دیماریا و سرخیو
آگوئرو - آرژانتین - المپیک 2008
در تاریخ المپیک تنها دو بازیکن بودند که موفق شدند علاوه بر قهرمانی
در المپیک، به توپ طلا دست پیدا کنند و مسی پس از لو یاشین، تنها کسی
بود که این کار را انجام داد. آنها با تیم فوقالعاده خودشان یک
قهرمانی شیرین را در المپیک جشن گرفتند و تلخ است که از میان این سه
نفر، تنها مسی در تیم بزرگسالان آلبی سلسته حضور خواهد داشت.
مارکینیوش، نیمار و گابریل ژسوس -
برزیل - المپیک 2016
سه بازیکنی که سرنوشت متفاوتی داشتند ولی به هر حال سلسائو اولین مدال
طلای المپیک خود را با حضور این سه نفر کسب کرد و پیش از این هیچ
بازیکنی نتوانست به آنها برای طلایی شدن در المپیک کمک کند.
ریچارلیسون، آنتونی، دنی آلوز و گابریل
مارتینلی - برزیل - المپیک 2020
آلوز برای اینکه بتواند کلکسیون افتخارات فوتبالیاش را تکمیل کند به
حضور در المپیک نیاز داشت تا حداقل با قهرمانی در المپیک، تلخی ناکامی
در جام جهانی را فراموش کند. سه چهره جوان دیگر هم این روزها در
فوتبال انگلستان مشغول هستند و اکنون به عنوان آخرین طلایهداران
المپیک شناخته میشوند.
جهت ارسال نظر ابتدا عضو شده یا وارد شوید