صفحه اصلی 
میکروبلاگ 
صفحه اخبار 
تالار افتخارات 
تالار مشاهیر 
تماس با ما 
استقلال روز گذشته توانست با شکست فولاد تعداد امتیازات خود را به عدد 63 برساند و به لطف شکست پرسپولیس مقابل سپاهان، سه هفته پیش از پایان لیگ، قهرمانی خود را جشن گرفت.
به گزارش طرفداری، استقلال به معنای واقعی کلمه چیزی حدود یک دهه در جستجوی رسیدن بر بام فوتبال ایران و به دست آوردن جایگاه قبلی اش بود و در این میان سرمربیان زیادی روی نیمکت استقلال نشستند اما هیچ کدام نتوانستند آن طور که باید و شاید آرامش را به استقلال برگردانند و آبی های تهران در این میان تنها با توقع و حمایت همه جانبه هواداران شان توانستند این روزهای سخت را پشت سر بگذرانند. استقلال مدل لیگ بیست و یکم تفاوت های اساسی ای با سایر ورژن های استقلال داشت و همین تفاوت های اساسی، تفاوت استقلال با رقبا را رقم زد تا این تیم بتواند سه هفته پیش از پایان رقابت های لیگ به قهرمانی برسد.
- بی توجهی به انتقادات؛ ایمان به استراتژی های اساسی!
فرهاد مجیدی در این فصل پس از پیروزی در چند بازی ابتدایی، با انتقادات بسیار زیادی در خصوص سبک و مدل دفاعی بازی رو به رو شد اما هیچ کدام از این صحبت ها باعث نشد تا فرهاد مجیدی مثل سرمربیان قبلی تیم از مواضع خود کوتاه بیاید و تمرکز تیمش را به هم بریزد. فرهاد مجیدی ذره ای در مدل بازی ای که برای تیمش اتخاذ کرده بود شک نکرد و توانست با ایمان به این شکل از بازی تیمش را به این نقطه برساند. سرمربی جوان آبی ها این قضیه را به خوبی درک کرده که استقلال بیش از هر چیزی به یک جام نیاز دارد و نیاز های دیگر کاملا در اولویت های بعدی قرار دارد. آبی های تهران در فصول اخیر در مقاطعی در موضع برتر نسبت به رقبا قرار داشتند اما بدون استثنا در هیچ کدام از آن ها نتوانستند این موضع را حفظ کنند و انتقادات هم تاثیر بسیار مستقیمی روی شکل بازی تیم داشت.
- جذب منطقی مهره ها؛ تیمی که خود فرهاد بست
در ابتدای فصل استقلال نسبت به رقبا مهره های جوان تری جذب کرد و شاید کسی باورش نمی شد بازیکنی مثل حسین زاده به عنوان مهره فیکس فصل را آغاز، ادامه و به پایان برساند. در طول مقاطع مختلف فصل هر کدام از خرید های استقلال ولو به اندازه یک بازی توانستند استقلال را به سوی قهرمانی سوق بدهند و یکی از مهمترین تفاوت های اصلی استقلال این فصل با فصول گذشته همین مدل تیم بستن، فرهاد مجیدی بود. بسیاری از بازیکنان استقلال این فصل در راستای شکل بازی تیم جذب شده بودند. برای مثال خرید بازیکنی مثل کوین یامگا را در نظر بگیرید که چگونه فرهاد مجیدی از این بازیکن در چندین پست مختلف استفاده کرد و گل های زیادی هم برای آبی ها به ثمر رساند.
- مدیریت صحیح!
در این میان به از بین رفتن حواشی مدیریتی باشگاه هم نمی توان بی توجه بود. همین فصل گذشته مدیریت باشگاه استقلال شاهکار های عظیمی را خلق کرد. از شکایت خصوصی از بازیکنان باشگاه گرفته تا عدم پرداخت مطالبات و درگیری با سرمربی تیم... استقلال تحت تاثیر تصمیمات مدیریتی اشتباه بدون دخالت رقبا خود به خود وارد حاشیه می شد و بخشی از توان سرمربی صرف این می شد که با حواشی داخلی باشگاه دست و پنجه نرم کند اما با ورود آجورلو، استقلال به ثبات مدیریتی قابل توجه ای رسید و توانست تمرکز خود را به درون زمین انتقال بدهد.
- شخصیتی که بالاخره به استقلال برگردانده شد؛ حل معادله پیوستگی!
برخلاف فصول قبل، بازیکنان استقلال در این فصل از میزان مصاحبه های اعتراضی خود کاستند و دیگر خبری از بهانه های عجیب و غریب همیشگی نبود و همین قضیه باز هم باعث تمرکز بیشتر آبی ها روی زمین فوتبال شد. فرهاد مجیدی هر چقدر هم رفتار های عجیبی در کنفرانس های خبری یا لب خط داشت، تمام حرکاتش در راستای نتیجه گرفتن تیم و حرکت به سوی پیروزی بود و به نوعی در این میان خود فرهاد هم به همراه استقلال به شخصیت بهتر و با ثبات تری رسیدند و ما دیگر شاهد آن فرهادی نبودیم که با کوچکترین مشکلات دست به استعفا می زد و همه چیز را رها می کرد. فرهاد مجیدی این فصل، متفاوت ترین مجیدی ای است که ما از این شخصیت سراغ داشتیم، شخصیتی که حالا به جز کاریزما راه های رسیدن به موفقیت و جنگیدن با مشکلات را هم به خوبی از بر شده است. استقلال پیش از این پر بود از تک لحظه های شیرین که هیچ کدام از آن ها به موفقیت ختم نمی شد اما آبی ها در این فصل بالاخره توانستند این تک لحظه ها را به پیوستگی برسانند و بالاخره به قهرمانی برسند.
اخبار ایران لیگ خلیج فارس اختصاصی داخلی ستون نويسندگان استقلال تهران
جهت ارسال نظر ابتدا عضو شده یا وارد شوید