حضور در رویدادی که هر ۴ سال یکبار برگزار می شود و ۱۸۰ عضو فیفا از آن محرومند، هرچقدر هم سریع اتفاق بیافتد، آسان بدست نمی آید. همراهی با فوق ستاره فوتبال کشورمان از سارانسک تا دوحه بیشتر کمک می کند تا مشقت های راهیابی به جام جهانی لمس شوند....


 

روسیه، جام جهانی ۲۰۱۸، گروه B 


شاگردان کارلوس کی روش متحدترین تیم جام هستند. جنگجو، دونده، پرتلاش، با تعصب... در هر سه دیدار، مهدی در پست غیر تخصصی به بازی گرفته می شود. کم نمی گذارد. می دود، می دود، می دود. استقلالی های دو آتشه از ایران پیام می دهند: بابا دمش گرم... چقد دوید!
گل نکردن توپ در موقعیتی بسیار ایده آل مقابل پرتغال، آن هم در واپسین ثانیه های مسابقه و از دست رفتن فرصت رویایی صعود از دور گروهی ورق را برمی گرداند. مهدی آماج انتقاد قرار می گیرد. بی آنکه ذره ای انصاف، لابلای تحلیل ها شنیده شود: استاد خراب کردن گل خالی است!


انگار بهترین گلزنان جهان، در آن شرایط پرفشار و بی نهایت حساس، هیچوقت توپ را از آن ۷ متر و چند سانت بیرون نزده اند.


داور سوتش را به نشانه پایان جام جهانی ۲۰۱۸ برای ایران به صدا در می آورد. مهدی زار زار گریه می کند. خودش را مقصر می داند. جو آنقدر احساسی است که پپه و چند ستاره پرتغال هم برای دلداری می آیند. اشک مهدی اما بند نمی آید...

 

 

 

 


نیمه نهایی جام ملت های آسیا ۲۰۱۹


تیم ملی فوتبال کشورمان مقتدرترین تیم رقابت ها نشان داده است. با خط دفاعی نفوذ ناپذیر و هماهنگی دلبرانه مهدی و سردار.


درست سه سال پیش در چنین شبی، حساس ترین مقطع رقابت ها و بازی سرنوشت ساز فرا می رسد. نیمه نهایی و مصاف با ژاپن. از دست دادن تمرکز و دریافت سه گل، شکستی تلخ را به جای می گذارد. یک سر انتقادها باز سمت مهدی است: غیبت او باعث شد فینالیست نشویم!  بازیکن در این سطح که نباید کارت بگیرد و در چنین بازی مهمی محروم باشد.

 


شکست در آبان نحس ۹۸


تیم ملی که کامبوج را گلباران کرده همه بَه بَه و چَه چَه می کنند. برخی به تفکرات هجومی ویلموتس می نازند. و عده ای فرصت گیر آورده اند، که تیم ملی دیگر به گلزن هایش وابسته نیست. هر بازیکنی در خط حمله باشد... اما دو شکست پیاپی مقابل بحرین و عراق، همه را بهت زده می کند. بدبینی و ناامیدی به همه بازیکنان سرایت کرده است و مهدی هم از گزند نیش و کنایه ها در امان نیست.

 

 

 

 

 


منامه، خرداد ۹۸، بحران در بحران


سرمربی بلژیکی، تیم ملی را به بهانه عدم دریافت حق و حقوق ترک می کند. بعد از آن شرایطی که پاندمی کرونا بوجود آورده، رقابت ها را تا مدتی نامعلوم متوقف می کند. با اینکه تیم ملی باید هر ۴ بازی دور برگشت را با سرمربی جدید، با پیروزی پشت سر بگذارد، هیچ برنامه و اردویی در کار نیست.
مهدی درخشان و منجی ظاهر می شود. با سردار آزمون، زوج مخوفش. آنقدر گل می زنند که حتی یک امتیاز به رقبا نرسد. همه یک نفس راحت می کشیم!

 

 

 


آبان تا بهمن ۱۴۰۰، رفت و برگشت تلخ و شیرین
پس از حواشی بوجود آمده، مهدی دو بازی تیم ملی را از دست می دهد. یک دوگانه بی مورد و بدموقع می رود آرامش تیم ملی را بهم بریزد. زوج مهدی اما جور نبودش را می کشد.
تا اینکه ۷ بهمن ۱۴۰۰ مهدی طارمی در آزادی دلرباترین نمایشش را به اجرا بگذارد. پس از یک سفر مشقت بار، پرواز پر دردسر و دیرهنگام. بدون همراهی زوج همیشگی. مسلط و حرفه ای، توپ را وارد دروازه گلر گل نخور عراق می کند. گل صعود به جام جهانی ۲۰۲۲، کمترین پاداش اوست.
و سپس ادامه روند گلزنی در مصاف امروز با امارات. درست همان جایی که باید باشد، با دقت و تشنه گلزنی. برای بدست آوردن عنوان آقای گلی مقدماتی جام جهانی در آسیا. 
... حالا که شماره ۹ دوست داشتنی تیم ملی فوتبال کشورمان در اوج فوتبالش بسر می برد، شما هم چمدان هایتان را ببندید و برای یک ماه عسل فوتبالی برنامه ریزی کنید. با این مهدی بی نظیر و راه(کار) بلد، قطر خیلی خوش خواهد گذشت!

 

 

نویسنده:‌ مهدی بشکنی

 

مهدی طارمی تیم ملی ایران