برنامه شب نشینی با بزرگان با اجرای مهدی حدادپور تقدیم مخاطبان طرفداری می شود

احمد منشی زاده در برنامه شب نشینی با بزرگان مقابل دوربین طرفداری قرار گرفت. مهدی حدادپور در حاشیه تمرین پیشکسوتان رسانه با بازیکن تاج و تهران جوان به گفتگو نشست. احمد منشی زاده از حضورش در تهران جوان و رفتنش به تاج گفت. همچنین مهدی حدادپور از او پرسید که چرا اهل مصاحبه نیست و کم مقابل دوربین حاضر می شود.

گفتگوی گرم و خودمانی مهدی حدادپور با احمد منشی زاده را ببینید و بخوانید:

سلام و عرض ادب دارم خوشحالم با شب نشینی دیگری با بزرگان در خدمت شما هستم. خدمت یکی از عزیزان دهه 40 50 فوتبال کشور که خیلی سخت راضی شدند با ما صحبت کنند و نمی دانم چرا. احمد آقای منشی زاده، اولین گلزن دربی، چرا.

ما در کار مصاحبه نیستیم.

مگر مصاحبه کار دارد.

نه کار ندارد منتهای مراتب مصاحبه کردن بلدی می خواهد که من بلد نیستم چون وقتی فوتبال من تمام شد و از آن کناره گیری کردم دیگر دنبال فوتبال نبودم.

هم قشنگ صحبت می کنید هم خودتان خوش تیپ هستید.

سلامت باشید.

سالهایی که فوتبال بازی کردید از سال 44 در تاج بودید.

نه من فوتبال را از سال 38 از تیم نادر شروع کردم که استاد من نادر لطیفی بود. بعد تا سال 1340، از سال 40 هم تیم نادر که مربوط به آقای لطیفی بود منحل شد و به باشگاه تهران جوان و آقای فکری رفتم. در آن باشگاه بودم و سه سال آنجا بودم و سال 43 بود که تاج دنبالم آمد، آن موقع آقای فکری مربی تیم ملی هم بود و چیزی که من خواستم از آنها معافی بود. با تیمسار خسروانی صحبت کردند و ایشان موافقت کردند که معافی مرا بدهد. بعد آقای فکری به من گفت که اگر از باشگاه تهران جوان بروی، تیم ملی را رنگش را نمی بینی.

عجب. شما ترجیح دادی خدمت سربازی نروی.

با داداشم صحبت کردم و گفت که نه، این بهتر است.

ولی تاج را دوست داشتید.

بله.

تاج را بیشتر دوست داشتید یا تهران جوان.

تاج را.

چرا زود از فوتبال رفتید.

به خاطر اینکه چند بار پاهایم شکست.

دقیقا چه سالی آخرین فوتبالتان را بازی کردید.

سال 1343 تا 1350 در تاج بودم که 29 سالم شده بود.

متولد چه سالی هستید.

دو چهار 1323 بودم.

27 سالتان شده بود.

یا 27 حالا در هر صورت چون چند بار پایم شکست و قوزک پایم مشکل داشت و دیگر نمی توانستم ادامه بدهم.

آقای منشی زاده چه مزه ای دارد اولین گلزن دربی پرسپولیس و تاج باشید.

مزه که خیلی خوب است شما حساب کن بنده می روم زیر خاک و شما حساب کن این افتخار برای من باقی می ماند.

در بازی های رسمی البته چون ما یک بازی دوستانه پیدا کردیم.

دوستانه سال 40.

من آنرا پیدا کردم عذرخواهی می کنم.

امیر جابرزاده گل زد.

و جناب منشی زاده همچنان به عنوان اولین گلزن تاریخ دربی مانده و خواهد بود نام شان و وجودشان پاینده.

تا سال 50 تاج بودم و یک سال هم تیم تاج دو تیم داشت یکی به نام افسر و یکی به نام دیهیم که تیم دیهیم آقای ابوطالب بودند و تیم افسر هم عباس کوردنوری. یک سال هم در افسر بودم و سال 51 فوتبال را کنار گذاشتم.

در این سالها کدامیک از مدیریت های استقلال بیشتر به یاد پیشکسوتانش بوده است.

آن موقع که تاج بودیم فقط آقای خسروانی بودند.

نه سال های اخیر.

کسی اصلا ما را نمی شناسد و مثلا آقای برهانی آمده بود و می گفتند منشی زاده، اصلا نمی شناخت چون سن و سال ما به آنها نمی خورد.

مقصر ما رسانه ها هستیم و برای جبران این قصور تاریخی امروز در خدمت شما هستیم. خودتان هم که از مصاحبه گریزان هستید.

نه من چون واقعا از فوتبال دور بوده ام مصاحبه با هیچکس نمی کنم و می برند بعضی مواقع با خبرگزاری های محله خودشان و آن هم خیلی زوری.

ولی الان خیلی خوب صحبت کردید با ما.

نه بابا، قربان شما بروم.

افتخار دادید.

انشاالله همیشه سلامت و پایدار باشید.

انشالله همیشه سلامت باشید. تشکر می کنم از اینکه کنار ما بودید از احمد منشی زاده گل تشکر می کنیم که کنار ما بودند.