عملکرد فنی یوونتوس مقابل سمپدوریا در هفته دوم رقابت های سری آ توهین مستقیم به شعور میلیون ها هوادار این تیم در سراسر دنیا بود.

اختصاصی طرفداری - در این قسمت از بخش «نکته فنی» در رسانه طرفداری به عملکرد فنی یوونتوس در دیدار مقابل سمپدوریا می پردازم. عملکردی که چشمان محافل فنی فوتبال در سراسر دنیا را به خود خیره کرد و موجب حیرت و سرگشتگی بسیاری شد که نمونه ای از این موارد را اینجا می توانید مشاهده کنید.

بسیاری از هواداران و اهالی فوتبال در سراسر دنیا به طعنه نمایش خنده دار یوونتوس مقابل سمپدوریا را "الگری بال" نامیدند و من نیز عنوان بسیار شایسته "آلرژیک بال" را برای این نمایش انتخاب کرده ام. نمایشی خنده دار از لحاظ فنی که البته برای هواداران یوونتوس بیشتر گریه آور بود و توهین مستقیم به شعور آن ها محسوب می شد. توهین مستقیمی که البته نه صرفا از مکس الگری، که حتی بیشتر توسط آندره آ آنیلی، پرزیدنت دیکتاتور، خود رای و خود شیفته یوونتوس صورت گرفته است. حالا هواداران یوونتوس راحت تر می توانند قضاوت کنند که آنچه تحت عنوان «تغییر روش فوتبال»، آندره آ آنیلی با یوونتوس پس از اخراج مکس الگری و  متعاقبا کنار زدن آنتونیو کونته انجام داده، در واقع یک کلاه برداری و تسویه حساب شخصی بوده نه «تغییر روش فوتبال» که اتفاقا آندره آ آنیلی هیچ ایده ای در این زمینه نداشته و صرفا جهت پوشش دیکتاتوری و برخوردهای شخصی خود به آن متوسل شده است.

از این بحث ها که عبور کنیم به بررسی فنی عملکرد یوونتوس مقابل سمپدوریا می پردازیم. مکس الگری مشخص نیست در تعطیلاتش پس از اخراج محترمانه از یوونتوس دقیقا روی فوتبال مطالعه می کرده یا خیر چرا که آن چیزی که امروزه از او می بینیم، هیچ ارتباطی به فوتبال مدرن ندارد. خیلی سریع وارد بحث فنی می شوم. به تصویر زیر دقت کنید که مربوط به PASSMAP یوونتوس در دیدار مقابل سمپدوریا می شود (تصویر از گروه فنی Betweentheposts استخراج شده است). پیشتر درباره این نقشه توضیحات مفصل فنی ارائه کرده ام (اینجا). درباره این نقشه و تحلیل آن می توان ساعت ها صحبت کرد. نقشه ای که به خوبی حجم بیماری باور نکردنی یوونتوس زیر نظر مکس الگری را در این دوران نشان می دهد.

این نقشه عملکرد تک تک بازیکنان یوونتوس را همراه با توپ از حیث به گردش درآوردن آن نشان می دهد. میانگین موقعیت مکانی بازیکنان حین به گردش درآوردن توپ، حجم پاس های ارسالی و دریافتی و همچنین میزان لمس توپ، همگی در این نقشه قابليت رصد و تحلیل را دارد. همان طور که گفتم، می توان ساعت ها از این نقشه حرف زد و بحث فنی کرد. ما در دیدار مقابل سمپدوریا از یوونتوس در کل بازی، صرفا با چهار مدافع و دو بازیکن کناری خط جلو (کوادرادو و کوستیچ) طرف بودیم که همراه با توپ تشکیل یک نیم دایره داده بودند و صرفا به انتقال توپ میان یکدیگر می پرداختند. به شکل حیرت انگیزی می بینیم که از مجموع 10 بازیکن یوونتوس (بدون محاسبه دروازه بان) سه هافبک میانی و مهاجم نوک تیم به طور کامل از بازی خارج شده اند و عملا یوونتوس همراه با توپ تنها 6 بازیکن درون زمین داشته است. نگاه کنید که چگونه به شکل خنده داری (گریه دار برای هواداران یوونتوس) لوکاتلی، رابیو، مک کنی و ولاهوویچ عملا از بازی خارج بوده اند و در وسط حلقه 6 بازیکن یوونتوس رها شده اند و هیچ نقشی در به گردش در آوردن توپ نداشته اند. این یک نمونه باور نکردنی از یک تیم فوتبال در سطح اول دنیا است.

در سمت چپ تصویر چند داده فنی پیشرفته را می بینید که بهترین بازیکنان یوونتوس در هر یک در دیدار مقابل سمپدوریا مشخص شده است. تحلیل وضعیت این داده های فنی پیشرفته نیز واقعا باور نکردنی است. می بینیم که همان 6 بازیکن، بهترین بازیکنان یوونتوس در این داده های فنی پیشرفته بوده اند. به عنوان مثال نگاه کنید که به شکل خنده داری، ماتیا پرین، دروازه بان یوونتوس، دقت کنید، دروازه بان یوونتوس، بهترین بازیکن این تیم از حیث داده فنی پیشرفته «xGChain» بوده است. درباره این داده فنی پیشرفته اینجا به طور مفصل توضیح داده ام. به طور خلاصه و ساده اگر بخواهم بگویم، این داده فنی پیشرفته مشخص می کند که چه بازیکنی در طول 90 دقیقه بیش ترین و مهم ترین نقش را در مالکیت های توپی که منجر به زدن ضربه به سمت دروازه حریف شده، داشته است. باورتان می شود که این بازیکن برای یوونتوس مقابل سمپدوریا ماتیا پرین، دروازه بان این تیم، بوده باشد؟ این مسئله به چه معنی است؟ به این معنی است که یوونتوس به هیچ عنوان هیچ گردش توپ منظم و مالکیت توپ منظمی نداشته و هیچ بازیکنی درون زمین نتوانسته نقشی محوری و موثر به عهده گیرد.

برای اینکه بهتر عمق فاجعه را درک کنید به یک تصویر دیگر نیز دقت کنید. تصویر زیر «Territories of control» یوونتوس را همراه با توپ مقابل سمپدوریا نشان می دهد (تصویر از گروه فنی Markstats استخراج شده است). پیش از این درباره این تصویر اینجا به طور مفصل صحبت کرده ام. نقشه ای که به شما نشان می دهد هر بازیکن یوونتوس همراه با توپ، به طور میانگین در چه نقاطی از زمین کنش های مختلف و متعدد داشته و چه نقاطی از زمین را تحت کنترل خود داشته است. نقشه با نقشه قبلی کاملا همخوانی دارد و در تحلیل شرایط به ما کمک می کند. باز هم ما با یک نیم دایره خنده دار طرف هستیم که توسط بازیکنان یوونتوس به شکلی بی معنی تشکیل شده و هیچ نظم، هارمونی و برنامه ای در آن دیده نمی شود. یک نمایش 90 دقیقه ای شرم آور، خنده دار و ماقبل نقد در فوتبال مدرن.

مکس الگری طی دو فصلی که از فوتبال دور بوده، به طور کامل نه تنها نتوانسته هیچ پیشرفتی در افکارش ایجاد کند، که از فوتبال روز و مدرنی که طی سه سال اخیر با سرعت نور رو جلو حرکت کرده نیز عقب مانده و در جهت مخالف حرکت کرده است. ایده های بسیار جذاب او در زمان خودش طی این دو سال تا زمان بازگشتش کاملا فرسوده شده و رویکرد این سرمربی ایتالیایی پس از بازگشت در فوتبال مدرن هیچ کاربردی ندارد. البته همان طور که گفتم، او نفر آخری است که باید در این مورد سرزنش شود. مقصر آن فردی است که یوونتوسی که با همین مکس الگری قدرت بلامنازع ایتالیا و یکی از قدرت های اصلی فوتبال اروپا بود را سه سال پیش به جای اینکه با استخدام آنتونیو کونته رو به جلو حرکت دهد، با شعار فریبنده و خیالی که هیچ گاه نیز جرات بیان آن را به طور مستقیم نداشت، دقیقا در جهت مخالف حرکت داد و هیچ گاه حاضر نشد برای تحقق این شعار قدم مثبتی بردارد. شعاری که فقط و تنها فقط پوششی در جهت کنار زدن آنتونیو کونته و فریب هواداران یوونتوس بود. یوونتوس با اين رويكرد مکس الگری و در صورت عدم تغيير آن، بسیار بعید است که آینده ای داشته باشد چون این سرمربی طی دو سال دوری از فوتبال، به طور کامل از آن عقب افتاده است و البته مسئولیت مستقیم این اتفاق نیز متوجه یک پرزیدنت دیکتاتور، خودکامه و خود شیفته است که از لحاظ شخصیتی به شکل باور نکردنی، به ولادیمیر پوتین، شباهت دارد.