روز گذشته تیم های ژاپن و کرواسی در مرحله حذفی رقابت های جام جهانی به مصاف هم رفتند و این بازی به سود کرواسی به پایان رسید

تیم ملی ژاپن در اوج شایستگی از دور رقابت های جام جهانی حذف شد.

به گزارش طرفداری،‌ بدون شک می توان تیم ملی ژاپن را یکی از الهام بخش ترین تیم های جام جهانی دانست چرا که این تیم با ثبت نتایج و آماری عجیب در اوج شایستگی از دور رقابت های جام حذف شد. در واقع سامورایی ها مصداق بارز عبارت -تیمی که نمی توان آن را دوست نداشت- بودند و به عنوان نماینده آسیا دو ابرقدرت فوتبال اروپا را شکست دادند و یک تنه ساختار فوتبال کشور آلمان را به چالش کشیدند.

تیم ملی ژاپن در دور گروهی باعث حذف آلمانی شد که با هانسی فیلیک و ستاره های جوانش یکی از اصلی ترین بخت های حضور در مراحل نهایی بود و پس از آن اسپانیایی را شکست داد که صاحب یکی از خاص ترین استایل بازی های جام جهانی است. بازیکنان تیم ملی ژاپن در بازی مقابل شاگردان لوییز انریکه تنها با 17.7 درصد مالکیت توپ، کمترین مالکیت توپ ثبت شده، توانستند ماتادورها را شکست دهند و به مرحله بعدی صعود کنند و رقیب کرواسی شوند و در این بازی هم در حالی که از رقیب خود پیش بودند با چاشنی شانس در ضربات پنالتی شکست را پذیرفتند تا به عنوان یک بازنده سربلند ترک قطر کنند. گریه های مسئولین و کارکنان کمپ تیم ملی ژاپن در قطر به خوبی نشان دهنده ارتباط عمیق به وجود آمده بین این تیم و جام بود و حالا بد نیست اندکی به اتفاقات فنی بازی روز گذشته بپردازیم.

  • مهار خط هافبک کرواسی با چاشنی ریسک

در بازی روز گذشته تیم ملی ژآپن با سیستم 541 به میدان آمد و در این سیستم تدابیر ویژه ای برای مهار استراتژی های هجومی کرواسی اتخاذ شده بود. در تیم هایی که معمولا مارسلو برزوویچ را در ترکیب خود دارند شما به عنوان رقیب در ابتدا باید برنامه هایی برای حرکات این بازیکن داشته باشید چرا که هم در این اینتر و هم در کرواسی برزوویچ به عنوان پست 6 در خط هافبک نقش دریافت توپ از عقب زمین و انتقال آن را به فاز های بعدی بازی دارد. در همین راستا دابل پیوت میانی تیم ملی ژاپن یعنی موریتا و اندو به تناوب مسئول کاور کردن برزوویچ در طول بازی بودند. حتی زمانی هم که توپ از برزوویچ فاصله داشت یکی از دو هافبک تیم ملی ژاپن اولین گزینه پاس کروات ها که معمولا کواچیچ بود را مارک می کرد و دیگری بروزوویچ را کاور می کرد تا اینگونه کرواسی نتواند از کانال های میانی توپ را به جلو انتقال بدهد. در این شرایط مدافعین کرواسی که آغاز کننده فرایند بازیسازی بودند هیچ آپشنی برای پاس دادن نداشتند و با فشار از جلوی تک مهاجم تیم ملی ژاپن مواجه می شدند.

در این تصویر به خوبی نحوه مارک و کاور ژاپنی ها مشخص است و نتیجه این استراتژی آن ها این شد که مدافعین کرواسی به جای کانال های میانی مجبور شدند توپ را به فلنک ها انتقال دهند و همین قضیه به دلیل کمبود فضا و فشردگی بیشتر آن ها را وارد یک فضای تنگ می کرد و ادامه کار برای آن ها سخت می شد چرا که یکی از اهداف پرس و دفاع در فوتبال این است که بازیسازی تیم حریف را به سمت فضاهای تنگ ببرید تا یا آن ها مجبور به زیر توپ زدن شوند و یا توپ را از دست بدهند...
تصویر استخراج شده از سایت totalfootballanalysis
در این تصویر به خوبی شاهد هندسه استقرار مناسب ژاپنی ها هستیم....
تصویر استخراج شده از سایت totalfootballanalysis
البته در این شرایط عملا تیم ریسک پشت دفاع خوردن را به جان می خرد و اگر مدافعان حریف در ارسال پاس های بلند مهارت داشته باشند این قضیه مشکل ساز خواهد شد....
تصویر استخراج شده از سایت totalfootballanalysis

در ادامه بحث به گل های بازی می رسیم که هر دو روی ارسال های بلند به ثمر رسید و تقریبا شباهت های زیادی به هم داشت.

ژاپن در این بازی گل اول را به ثمر رساند که تقریبا روی یک ضربه شروع مجدد بود در چنین شرایطی ژاپنی ها برنامه خاصی برای توپ های ارسالی به داخل محوطه جریمه تیم کرواسی داشتند اما این توپ ها را از همان ابتدا به صورت بلند به زمین کروات ها ارسال نمی کردند و با نزدیک کردن دو بازیکن به توپ ابتدا کار را با پاس های کوتاه آغاز می کردند و با توجه به این که کرواسی به صورت زونال مارکینگ مقابل توپ های بلند دفاع می کرد همین پاس کوتاه باعث درگیر شدن دو بازیکن کرواسی مقابل توپ می شد و از طرف دیگر تحرکات ژاپنی ها در محوطه جریمه کرواسی باعث در هم گسیختگی بیش از حد معمول می شد؛ دقیقا مثل صحنه ای که روی گل اول بازی برای ژاپن رقم خورد.

در این صحنه ابتدا ضربه شروع مجدد به صورت کوتاه کار شد و ژاپنی ها دو یار نزدیک به توپ داشتند و همین باعث بیرون کشیدن سه بازیکن کرواسی از محوطه شد و پس از یک ترکیب بین سه بازیکن ژاپن توپ به داخل ارسال شد و با قوس زدن مائدا توپ جلوی پای این بازیکن افتاد و وارد دروازه شد...
این صحنه پیش از پاس بلند منجر به گل تیم کرواسی است و اصلی ترین قضیه ای که به چشم می خورد حضور سه ژاپنی اطراف توپ است آن ها در این صحنه با این که برتری عددی داشتند اما نتوانستند از ارسال بازیکن کرواسی جلوگیری کنند و همین قضیه باعث شد در حالی که ژاپنی ها در محوطه جریمه خود برتری عددی خوبی نداشتند گل را دریافت کنند...

با تمام اتفاقات ژاپن در ضربات پنالتی از دور رقابت ها حذف شد تا اتفاقی مشابه جام جهانی 2010 برای این تیم تکرار شود و کابوس پنالتی ها برای این تیم ادامه داشته باشد. ارزش کار ژاپن را در این تورومنت شاید ما به عنوان مخاطبین ایرانی فوتبال بیشتر درک کنیم چرا که سال هاست در حسرت نمایش های اینچنینی از تیم ملی هستیم. -چیزی از ارزش های ما کم نمی شود- شاید بهتر باشد به جای استفاده کردن این جمله برای تیم ملی خودمان، این جمله را به نام تیم ملی ژاپن در جام جهانی 2022 بزنیم تا درک کنیم چنین جمله ای در چه موقعیتی کاربرد دارد و اختلاف سطح خودمان با همسایگان هم قاره را درک کنیم....