به گزارش ورزش سه، ما ایرانی‌ها هیچ وقت آن صحنه را فراموش نمی کنیم؛ اشک‌های عزیز بوهدوز بعد از کاشتن یک گل به خودی به تور دروازه مراکش با شیرجه‌ای چشم نواز مقابل ایران که باعث شد در اوج خوشحالی، غصه سراغمان بیاید. می توان گفت که آنها در سال 2018 با یک اتفاق به ایران باختند، وگرنه تیم خوبی بودند و یک جورهایی می توان گفت، سخت‌ترین حریف‌مان هم به شمار می رفتند؛ حریفی که مثل ما سختکوش بود و خستگی ناپذیر.

حالا با گذشت چهار سال از آن روز و ضربه سر کذایی، مراکش را بیشتر از قبل باید دوست داشته باشیم؛ همان طور که اشرف حکیمی بعد از برد دیوانه وار مقابل اسپانیا به سمت مادرش در بین تماشاگران رفت و او را به آغوش کشیده و بوسید... یک عشق ناب و خالص از جنس همان عشق های مادر پسری...

شاید باورش برای ما سخت باشد که این همان مراکشی است که در دوره قبلی شکستش دادیم و همراه با ما نتوانست از دور گروهی صعود کند. آنها اما چهار سال بعد، دست پرتر برگشتند با همان روحیه جنگندگی و خستگی ناپذیری قبلی. نتیجه شد همانی که باید می شد؛ تاریخ سازی.

شاگردان  الرکراکی بعد از صعود شیرین به دورحذفی، در مرحله یک هشتم نهایی با حوصله و کم اشتباه، اسپانیا را تا ضربات پنالتی پیش بردند و آنجا بود که ضربه نهایی را به پیکر این تیم وارد کرده و بقیه داستان را هم که همه می دانیم، شادی صعود و رقص جنجالی حکیمی. این گونه بود که بازهم سرنوشت به گونه ای رقم خورد که مراکش را بیشتر از حد معمول دوست داشته باشیم؛ آنها نه تنها نماینده ما بلکه نماینده خیلی از تیم های دیگر جام هستند که مثل خودشان فقط شانس بالا رفتن در قامت شگفتی ساز را داشتند و حالا دقیقا همین اتیکت را روی خود می بینند و سرمست از آن به دنبال ادامه راه هستند. خدا را چه دیدید شاید یک شگفتی دیگر در راه باشد!

اشرف حکیمی جام جهانی 2022 قطر تیم ملی مراکش جام جهانی