به گزارش "ورزش سه"، پرسپولیس گل نخست را زد. این بدین معنی بود که برای مساوی وارد زمین نشده بود. استقلال بازی یک بر صفر باخته را با پیروزی دو بر یک عوض کرد. این بدین معنی بود که استقلال هم به کسب یک امتیاز راضی نبود. در نهایت بازی با نتیجه مساوی دو بر دو به پایان رسید.

صحنه های زیبا و جذاب این بازی تنها گل های ولسیانی، روزبه چشمی و امیر ارسلان مطهری نبود. هر دو تیم چند موقعیت خوب دیگر روی دروازه هم طراحی کردند. در صحنه ای مهدی ترابی با گلزنی فاصله ای نداشت. استقلال هم روی انتقال یکی دو موقعیت خوب برای گلزنی به دست آورد که در یک صحنه پیمان بابایی موقعیت را  هدر داد. اگر این  موقعیت ها هم تبدیل به گل می شد بازی بیشتر از 4 گل به همراه می داشت.

استقلال و پرسپولیس نه اما فوتبال باشگاهی در دربی برنده شد. یحیی گل محمدی و ریکاردو ساپینتو به خوبی به فوتبال ادای دین کردند. پرسپولیس گل زد، استقلال گل خورده را جبران کرد. بازی متعادل شد که در نیمه دوم استقلال با یک شروع خوب به برتری رسید. در ادامه پرسپولیس دست به حمله زد تا بار دیگر بازی را به تساوی بکشاند و استقلال هم به لاک دفاعی رفت تا از اندوخته خود محافظت کند که در نهایت قرعه به نتیجه مساوی افتاد و باید گفت این بازی همه چیز داشت. دفاع – حمله و گل و یک بازی جذاب و تماشایی بود.

1783827

درس های خوب دیگری هم می شد از این بازی گرفت. یحیی گل محمدی نبود لوکادیا و شیخ دیاباته را بهانه نکرد. بعد از بازی حتی گفت شاید در بازگشت لوکادیا را نخواهد و به خوبی نشان داد، تیمش را متکی به یک بازیکن نمی داند و این به طور حتم موجب اعتماد به نفش دیگر بازیکنان می شود. ریکاردو ساپینتو هم در پایان بازی از دست رفتن پیروزی تیمش را به اشتباهات فردی ربط نداد و از تیمش و ایده هایش دفاع کرد و پای تفکرات خود ایستاد.

همه بازی های لیگ برتر باید این گونه باشد. جذاب و تماشایی. با ایجاد موقعیت های متعدد از سوی هر دو تیم. بدون شک در فوتبال باشگاهی تیمی می تواند سر، بلند کند که موقعیت ایجاد کند. اینطور نیست در همه بازی ها موقعیت ها از دست برود. تیمی که رو به جلو فوتبال و موقعیت ایجاد می کند، در نهایت به موفقیت هم خواهد رسید. پرسپولیس و استقلال با این فوتبال به طور حتم تا هفته های پایانی مسابقات مدعی قهرمانی خواهند بود و شانه به شانه پیش خواهند رفت و شاید یک اتفاق جام را به یک تیم برساند.

از همه مهمتر در بازی دیروز یک نکته خودنمایی می کرد. اعتراض به داور و درگیری ها و بحث های بی فایده بازیکنان دو تیم هم کمتر شده بود. این جای تحسین و تقدیر دارد و کمتر بازیکنان دو تیم وقت کشی می کردند و اگر بازیکنی هم مصدوم و موجب ورود پزشک به داخل زمین می شد، مصدومیت ها واقعی بود. مثل آسیب دیدگی آرش رضاوند که در نهایت موجب شد او از ترکیب تیم بیرون بیاید.

در مصاف دیروز استقلال و پرسپولیس، نه میزبان برنده شد و نه میهمان اما فوتبال برنده شد و شاید همین کافی باشد.