به گزارش "ورزش سه"، این موضوع پس از هیاهوی بزرگی که بر سر استعفای این مدیرعامل پرسابقه در فوتبال ایران رخ داد، کمی غیرقابل‌باور به نظر می‌رسد. به خصوص که به فتح‌الله‌زاده ضرب‌الاجلی داده شده که بتواند ظرف مدت کمتر از یک ماه کلیه مطالبات فعلی تامین کرده وبدهی‌ها را صاف کند.

این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که فتح‌الله‌زاده در مدت نزدیک به 6 ماه حضور در استقلال موفقیت خاصی در این زمینه نداشته و انتقادهای بسیاری در این دوره مطرح شده است. در عین حال با صحبت‌های تند بازیکنان استقلال پس از دیدار مقابل ذوب‌آهن و خطاب قرار دادن فتح‌الله‌زاده رابطه بین مدیریت و بازیکنان نیز وجود دارد. کمااینکه درست مثل گذشته فتح‌الله‌زاده ارتباط چندان مثبتی با ریکاردو ساپینتو سرمربی تیم نیز ندارد؛ فردی که دیروز در واکنش به استعفای فتح‌الله‌زاده پستی اینستاگرامی منتشر کرده و بازیکنانش را به مبارزه دعوت کرده و آشکارا از این موضوع خوشحال به نظر می‌رسید.

اینکه هیات مدیره استقلال و البته خود وزارت ورزش با این استعفا مخالفت کرده یک دلیل بیشتر ندارد؛ اینکه آنها به اصطلاح مانع از ترک صندلی مدیریت توسط مدیرعامل مستعفی بدون به سرانجام رسیدن مسئولیت‌هایش شوند.

البته مشخص نیست که چه منابعی برای تامین این مصارف وجود دارد و در نهایت چه اتفاقی رخ خواهد داد. آیا وزارت ورزش به دنبال آزادکردن یک کمک دولتی است یا خود فتح‌الله‌زاده باید این کار را به سرانجام برساند. به همه این‌ها اظهارات جدید رییس سازمان خصوصی‌سازی را اضافه کنید تا ببینید در استقلال با چه بلبشویی طرف هستیم؛ البته ظاهرا در نهایت فتح‌الله‌زاده حتی در صورت ماندن تا پایان فصل از باشگاه استقلال خواهد رفت اما اینکه او تا آن زمان چه عملکرد خارق‌العاده‌ای می‌تواند داشته باشد، بر همه هواداران پوشیده است. به خصوص که جامعه هواداری نیز استقبال مناسبی از رد این استعفا نکرده و آنها شاکی وزارت ورزش هستند.

سوال اصلی همچنان درباره تحولات استقلال در ماه‌های گذشته و برکناری آجورلو است و اینکه آیا این تغییر چیزی برای استقلال به ارمغان آورده یا خیر. اگرچه ابهاماتی نیز درباره دوران مصطفی آجورلو وجود دارد اما او کماکان با دفاع از دوره خود عقیده دارد اگر همچنان مدیرعامل استقلال بود، می‌توانست بر چالش‌های مالی فائق بیاید. نزدیکان آجورلو به قراردادهای وی با همراه اول، موضوع تبلیغات محیطی و احتمال حضور یک سرمایه‌گذار قطری در ایران صحبت می‌کنند که البته هیچ‌کدام از این نکات را نمی‌شود به صورت صددرصدی اثبات کرد.