در روز دوم خرداد ماه سال 1390، ناصر حجازی، دروازه بان ملی پوش و مربی سابق فوتبال ایران بعد از سپری کردن دوره طولانی بیماری، با دنیا وداع کرد

12 سال از جاودانگی ناصر حجازی گذشته است، هر چند برای اهالی فوتبال او سالها قبل از مرگش جاودانه شده بود.

به گزارش طرفداری، ناصر حجازی 12 سال قبل با زندگی بدرود حیات گفت و روز تشییع پیکرش یکی از شلوغ ترین و باشکوه ترین مراسم های وداع یک اسطوره با دنیا را رقم زد.

ناصر حجازی در فوتبال ایران یکی از منحصر به فردترین ها بود، هم از نظر سطح و کیفیت فنی در دوران فوتبال، هم از نظر اعتبار و شخصیت و هم از نظر کاریزما و ظاهر منحصر به فردش، خلق و خویی که بعضی اوقات او را آتشین مزاج و گاهی بسیار آرام و فروتن می کرد، مغرور بود و خودش به این غرور اعتراف داشت و با این غرور دنیای خاک را ترک کرد و گلبرگ مغروری شد که از بی آبی می مرد اما تن به ذلت نداد.

ناصر حجازی حاضر به مصالحه با روابط اجتماعی دنیای فوتبال نشد و حتی در برخی موارد بدون ملاحظه، واقعیت های فوتبال و جامعه و بیان آنها را به سکوت برای منافعش ترجیح داد و به همین علت است که نام بلندش همواره بر تارک فوتبال کشورمان ماندگار مانده است.

میز تاریخ این هفته رسانه طرفداری را تقدیم می کنیم به روح بزرگ ناصر حجازی...