روبرت لواندوفسکی از تجربه اولین حضورش در لیگ قهرمانان اروپا و داستان فوتبالیست شدنش در نوجوانی صحبت کرده است

روبرت لواندوفسکی، ستاره 33 ساله بایرن مونیخ پس از کریستیانو رونالدو و لیونل مسی، سومین گل‌زن برتر تاریخ لیگ قهرمانان اروپا است و روند گلزنی‌های او هم‌چنان ادامه دارد.

طرفداری | روبرت لواندوفسکی که با زدن 12 گل در فصل 22-2021 لیگ قهرمانان اروپا بهترین گلزن تورنمنت امسال است، می‌خواهد بازهم آقای گل بزرگ‌ترین تورنمنت باشگاهی فوتبال اروپا شود. در آستانه بازی بایرن مونیخ و ویارئال، لواندوفسکی مصاحبه‌ای با وب‌سایت یوفا انجام داده است. 

  • عبور از رکورد صد بازی در لیگ قهرمانان اروپا:

بسیار مفتخرم. یادم می‌آید بچه بودم و مسابقات لیگ قهرمانان را از تلویزیون خانه‌مان تماشا می‌کردم. همیشه رویای بازی در لیگ قهرمانان اروپا و گل‌زنی در این مسابقات را داشتم. امروز [بیش از] صد بازی در لیگ قهرمانان اروپا انجام داده‌ام و بیش از 80 گل زده‌ام. این برایم ارزش زیادی دارد. هر بازی، احساس خاصی دارد. مسابقات لیگ قهرمانان اروپا را در سراسر جهان تماشا می‌کنند. این مزیتی است که مرا مفتخر می‌کند. هنوز در آستانه هر مسابقه لیگ قهرمانان اروپا، احساس ویژه‌ای به من دست می‌دهد.

  •  رشد فوتبالی:
فوتبال بزرگ‌ترین نقش را در دوران کودکی من داشت. یادم می‌آید وقتی بچه بودم، تمام اوقات فراغتم را با فوتبال بازی کردن می‌گذراندم. می‌خواستم به رویایم برسم و هدف من این بود وقتی بزرگ شوم، بتوانم فوتبالیست حرفه‌ای باشم. بازیکن آزاد شدن از سوی باشگاه دلتا ورشو، مرا هم از جنبه انسانی و ورزشی قوی‌تر کرد. سال قبل، پدرم را از دست داده بودم و سر یک دوراهی قرار گرفتم. یا باید فوتبال را جدی نمی‌گرفتم و کم کم کنارش می‌گذاشتم و یا این که ادامه‌اش می‌دادم و باور می‌داشتم که بقیه اشتباه می‌کنند. تصمیم گرفتم به مبارزه ادامه دهم و فوتبال بازی کنم. 

داستان زندگی روبرت لواندوفسکی 

  • ترک لهستان به مقصد دورتموند:

تصمیم خیلی سختی بود اما می‌دانستم بالاخره باید به خارج از کشور بروم. می‌خواستم به همه نشان دهم یک مهاجم خوب در باشگاهی خوب هستم. به همه نشان دادم چه فوتبالیستی می‌خواستم شوم و می‌خواستم ثابت کنم می‌توانم بهتر از این‌ها هم باشم. موفق شدم در دورتموند این کار را انجام دهم. بابت تمام دستاوردهایی که با بازی کردن در دورتموند به دست آوردم، قدردان هستم. ما توانستیم در دورتموند تاریخ‌سازی کنیم. قبل از اولین بازی‌ام برای دورتموند در لیگ قهرمانان اروپا، این مسابقات را فقط از تلویزیون دیده بودم. اولین باری که وارد زمین شدم، کمی ناامید بودم چرا که حجم صدای سرود در استادیوم مثل تلویزیون بلند نبود. کمی هیجان‌زده و عصبی شدم. مو به تنم سیخ شده بود و با خودم گفتم اوه، این واقعی است! من روی مبل راحتی خانه ننشسته‌ام و این یک رویا نیست. من در زمین بودم تا برای دورتموند در لیگ قهرمانان بازی کنم. 

  • گام بعدی در بایرن مونیخ:

 می‌خواستم به بایرن مونیخ بروم چون قصدم رقابت کردن در بالاترین سطح و فتح بزرگ‌ترین جام‌ها بود. وقتی فهمیدم بایرن به من علاقه دارد، خیلی سریع مقصدم را مشخص کردم. پیوستن به بایرن مونیخ، مثل یک پله بالا ایستادن روی یک نردبان بود اما در عین حال می‌دانستم باید نمایش‌های خیلی بهتری داشته باشم. پس از دو یا سه ماه حضور در بایرن مونیخ، متوجه شدم بازیکن بهتری شده‌ام. 

 

  • قهرمانی دوگانه داخلی، لیگ قهرمانان اروپا و سوپرکاپ اروپا با بایرن مونیخ:

 شروع کاملا آسانی در ابتدای فصل نداشتیم. خوب شروع نکرده بودیم و خوب هم بازی نمی‌کردیم. هانسی فلیک در ادامه فصل سرمربی تیم شد و همه چیز تغییر کرد؛ پیروزی پشت پیروزی و انجام کارهای فوق‌العاده. با فوتبالی که ما بازی می‌کردیم، همه رقبا از بازی جلوی ما می‌ترسیدند. تمام مسابقات‌مان در لیگ قهرمانان اروپا را بردیم و این یک قهرمانی تاریخی بود که هرگز تیمی تجربه‌اش نکرده بود. هیچ تیمی نتوانسته بود از مرحله گروهی تا فینال در همه بازی‌ها برنده شود اما این کار را انجام دادیم. در دور گروهی، 7-2 تاتنهام را بردیم، در یک چهارم نهایی بازی 8-2 مقابل بایرن مونیخ را داشتیم و در نیمه نهایی هم لیون را 3-0 شکست دادیم. در فینال، هر چیزی می‌تواند رقم بخورد اما آن روز می‌دانستیم که قهرمان می‌شویم. اعتماد به نفس ما شدیدا بالا بود.