در ایام نوروز، بهترین های قرن منتخب کارشناسان بزرگ فوتبال ایران را معرفی کردیم، مردانی چون ناصر حجازی، پرویز قلیچ خانی، محمد پنجعلی، مجتبی محرمی، مهدی مهدوی کیا، کریم باقری، ناصر محمدخانی، علی کریمی، علی دایی و حسن روشن به عنوان بهترین های قرن برگزیده شدند...

در قسمت چهارم پروژه بهترین های قرن روی میز مصاحبه، با مجتبی محرمی به گفتگو نشستیم، مردی که شخصیت ویژه و منحصر به فردی در تاریخ فوتبال ایران محسوب می شود. به جز شخصیت خاص، او یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران و بهترین دفاع چپ تاریخ فوتبال ایران به انتخاب کارشناسان شرکت کننده در پروژه برترین های قرن رسانه طرفداری است.

به گزارش طرفداری، این گفتگو را بدون کم و کاست می خوانید:

شما به عنوان بهترین دفاع چپ تاریخ فوتبال ایران برگزیده شدید، در این باره صحبت کنید.

کسانی که به من رای دادند لطف کرده اند و من از همه آنها تشاکر می کنم اما اعتقاد دارم من بهترین دفاع چپ ایران نبودم و آندرانیک اسکندریان از من بهتر بوده است.

اما کارشناسان اعتقاد دارند شما نفر اول این فهرست هستید.

به نظر من ایشان باید نفر اول باشد، من بازیهای او را از زمانی که خیلی کوچک بودم دیده ام، زمانی که دور امجدیه فقط نرده بود و پلیس با اسب دور محوطه حضور داشت، من هم همان دور و بر آب و نان و چیزهای دیگر می فروختم و کاسب بودم، همان جا بازیکنان را هم می دیدم.

یک بازیکن خوب چند پستی در فوتبال ایران بودید. گاهی سمت چپ، گاهی سمت راست و گاهی هم در میانه زمین بازی می کردید.

حتی در یک مقطع جلو می آمدیم و گل می زدیم. من به نظرم بازیکن باید توانایی این را داشته باشد که در همه پست ها بازی کند. فوتبال در عین اینکه خیلی سخت و پیچیده است، ساده است. در واقع ساده بازی کردنش از بقیه چیزهایش سخت تر است. پستی که مربی صلاح می دانست، ما بازی می کردیم. ما سعی و تلاش کرده ایم در اختیار مربی باشیم و خوب کار کنیم.

جواد منافی می گفت من در میدان انقلاب بودم و می خواستم با یک هفته نامه مصاحبه کنم. اتفاقی مجتبی محرمی را دیدم. او به من گفت کجا می روی و منافی گفت هنوز مشخص نیست. او گفت مجتبی محرمی به من گفت به پرسپولیس بیا و هنوز برایم تعجب دارد که محرمی چرا با وجود اینکه من هم پستش بودم، گفت به پرسپولیس بیا. شاید مثلا ممکن بود رقابت پیش بیاید.

همان طور که اشاره کردیم، من چند پست بازی می کردم. آقا جواد هم در آن زمان بهترین بک چپ بود. تازه داشت شناخته می شد. من نظرم را به او گفتم. او هم آمد و انصافا هم خوب بود ولی خوب آن حادثه باعث شد فوتبالش زود خاتمه پیدا کند.

سخت ترین مهاجمی که در دوران فوتبال روبرویش قرار گرفتید چه کسی بود؟

ناصر محمدخانی، باید جلویش بازی می کردی تا می دیدی. همان کاری که مسی می کرد را انجام می داد. سرعت، دریبل، شوتزنی. پنالتی را نمی گویم چون خودم می زدم. یک حرکات انفجاری ای می کرد. بازی پرسپولیس شاهین یادم است، من خودم شاهین بود، فینال بود، نمی دانم فیلمش است یا نه. دیگر زورم نرسید او را زمین زدم و گفتم وایسا کجا می روی؟ البته باز هم زهرش را ریخت. یک کاشته زد و تیم ما را برد و نایب قهرمان شدیم.

اما حالا با او سر تعداد گل هایی که زده اید کری می خوانید؟

اینها که شوخی است، مگر می توانم خودم را با ناصر محمدخانی مقایسه کنم.

در پرسپولیس و تیم ملی با چه کسانی راحت تر بازی می کردید؟

خب یکی دو نفر که نبودند، با ناصر محمدخانی، سیروس قایقران، محسن عاشوری، با اینها یا با محمد آقای پنجعلی و ابطحی خیلی راحت بازی می کردم.

از روزهای اول انتخابات برایتان مسجل نبود نفر اول می شوید؟

گفتم که اسکندریان از من بهتر بود، خیلی های دیگر هم بودند مثل شاهرودی، منافی، حاجیلو و میناوند خدابیامرز اما به هر حال نه این که بگویم می دانستم انتخاب می شوم بلکه می دانستم مردم به من لطف خیلی زیادی دارند.

اگر دوباره به گذشته برگردید همین مسیر را انتخاب می کنید؟

برای فوتبال بازی کردن و انتخاب تیمم همین مسیر را انتخاب می کنم اما سعی می کردم کمی عاقلانه تر در فوتبال حضور داشته باشم.

اخبار ایران لیگ خلیج فارس فوتبال ملی ملی پوشان سابق اختصاصی داخلی ستون نويسندگان فوتبال داخلی