بررسی تمام مربیان لژیونر تاریخ فوتبال ایران سوژه پرونده ویژه این هفته رسانه طرفداری بود... 

بعد از انتقال فرهاد مجیدی به الاتحاد کلبا که مسیر تازه ای پیش پای مربیان ایرانی باز کرد، دو خبر جالب به دست رسانه طرفداری رسید از پیشنهادهایی که دو مربی دیگر ایرانی از تیم های اروپایی داشتند؛ یکی جواد نکونام که گفته می شود از یک لیگ اروپایی پیشنهاد داشته و دیگری هم محمد ربیعی که عنوان شد تیم پافوس قبرس خواهان جذبش شده بود.

به گزارش طرفداری، البته نکونام و ربیعی به پیشنهادهای رسیده جواب مثبت ندادند اما فرهاد مجیدی که در برنامه گذشته هم گفتیم رویای نشستن روی نیمکت الوصل را دارد به پیشنهاد الاتحاد کلبا پاسخ مثبت داد تا یک قدم دیگر به نیمکت الوصل نزدیک شود.

فرهاد مجیدی که استقلال را به قهرمانی لیگ برتر رساند، اولین مربی ایرانی شاغل در لیگ حرفه ای امارات محسوب می شود اما اولین مربی لژیونر ایرانی نیست.

 

سال ها قبل از اینکه فرهاد مجیدی پیراهن الاتحاد کلبا را به دست بگیرد و به عنوان سرمربی جدید انتخاب شود، مربیان ایرانی بی شماری در کشورهای حوزه خلیج فارس کار می کردند اما اگر بخواهیم از اولین مربی لژیونر در تاریخ فوتبال ایران نام ببریم، قطعا به نام حشمت مهاجرانی می رسیم. مهاجرانی بعد از اینکه ایران را به جام جهانی آرژانتین برد، سرمربیگری تیم های ملی امارات و عمان را تجربه کرد و سال های طولانی در لیگ امارات فعال بود.

جلال طالبی هم سابقه هدایت تیم ملی سوریه و تیم های خارجی بسیاری نظیر گیلانک سنگاپور، طلیعه سوریه، الخلیج امارات و تیم ملی امید اندونزی را در کارنامه داشته است. نکته جالب اینکه جلال طالبی بعد از حشمت مهاجرانی دومین مربی تیم ملی ایران در جام جهانی محسوب می شد. تیم ملی ما جام جهانی 1978 را با حشمت مهاجرانی تجربه کرد و در جام جهانی 1998 هم هدایت ایران به عهده جلال طالبی بود.

از این دو سرمربی ملی که بگذریم، به اصغر شرفی می رسیم؛ دستیار حشمت مهاجرانی در جام جهانی 1978 آرژانتین، سال های طولانی در کشورهای عربی مربیگری کرد و همین حالا هم در عمان ارج و قرب بالایی دارد، همانطور که حشمت مهاجرانی در امارات صاحب جایگاه بلند مرتبه ای است و اماراتی ها از او به عنوان پدر فوتبال مدرن کشورشان یاد می کنند.

در مرور مربیان لژیونر تاریخ فوتبال ایران به نام های دیگری مثل همایون شاهرخی، زنده یاد منصور پورحیدری، پرویز مظلومی، استاد حسن حبیبی و ابراهیم قاسمپور که در مقاطع مختلف هدایت تیم های عربی را برعهده داشتند می رسیم.

اما اولین مربی ایرانی که در اروپا مربیگری کرد کسی نیست جز عباس رضوی، سرمربی اسبق استقلال که سال ها پیش در فوتبال مجارستان و تیم مطرح واشاش مجارستان فعالیت می کرد.

رضوی بعدها به سوئد رفت و در سطح آکادمیک در این کشور کار کرد. در آمریکا هم مربیان ایرانی مثل احمد طوسی، جلال طالبی، حسن نظری از نسل قبل و مربیانی مثل افشین قطبی، امید نمازی، داریوش یزدانی، محمد خاکپور، احمدرضا عابدزاده و چهره های دیگری از نسل جدید در تیم های حرفه ای سطح اول و دوم ایالت متحده کار کردند و در حال حاضر هم مربیان ایرانی مثل وحید طالب لو، شهریار دستان و سجاد امیدی در فوتبال آمریکا مشغول به کار هستند.

همین حالا یک تیم آفریقایی یک بدنساز ایرانی به اسم پوریا جراحی دارد، اردشیر پور نعمت سال ها در کشورهای جنوب شرق آسیا فعالیت کرده است. پوریا اسبقی، الکس نوری و حتی مهدی علی که اصلیت شیرازی دارد سال هاست در اروپا و آسیا مشغول به کار هستند. فریدون زندی، مهدی مهدوی کیا و وحید هاشمیان به اتفاق کوروش حیدری سال ها در فوتبال رده پایه آلمان فعالیت کردند و می کنند و همچنان تعداد مربیان ایرانی در تیم های خارجی در حال افزایش است. شاید آخرین همکاری مربیان ایرانی با تیم های خارجی هم فرزاد حبیب اللهی باشد که به عنوان آنالیزور و کمک مربی با برانکو در عمان همکاری می کند.

اما هروقت صحبت از مربیان ایرانی شاغل در کشورهای خارجی می شود، بی اختیار یاد ناصر حجازی می افتیم که بعد از خداحافظی اجباری در فوتبال ایران، به بنگلادش رفت و محمدان بنگلادش را به عنوان سرمربی به بالاترین سطح فوتبال آسیا معرفی کرد. ناصر حجازی که نامزد سرمربیگری تیم ملی بنگلادش هم بود، در سال های پایانی عمرش، مدیریت فنی تیم دی استرادا اسلواکی را برعهده گرفت اما همچنان پیروزی دو بر یک محمدان بنگلادش مقابل پرسپولیس با مربیگری ناصر حجازی به عنوان نقطه عطفی در کارنامه مربیگری زنده یاد ناصر حجازی محسوب می شود.

البته همکاری های شکل نگرفته زیادی هم میان مربیان ایرانی با سرمربیان نامدار خارجی در تاریخ فوتبال ایران به یادگار مونده است؛ مثل پیشنهاد همکاری بورا میلو تینوویچ، سرمربی تیم ملی آمریکا در جام جهانی 1994 به جلال طالبی. این سرمربی اصرار داشت جلال طالبی به عنوان دستیار اول روی نیمکت تیم ملی آمریکا کنارش باشد که این همکاری شکل نگرفت. همچنین داستان پیشنهاد تیم های ملی عراق و آذربایجان به علی دایی که با جواب منفی شهریار همراه شد.

و حالا فرهاد مجیدی فصل تازه از انتقال مربیان ایرانی به تیم های خارجی را در فوتبال ایران باز می کند تا از این به بعد مربیانی که لیگ برتر را فتح می کنند، این شانس را داشته باشند به کشورهای همسایه ترانسفر برشوند، البته در فوتبال ما کم نیستند افرادی که اعتقاد دارند فرهاد مجیدی با انتخاب الاتحاد کلبا دچار اشتباه شد چرا که صبر مدیران اماراتی اصلا زیاد نیست و شاید فرهاد کمتر از یک نیم فصل در امارات دوام بیاورد.

این بدبینی ها و خوش بینی های دوست داران فرهاد مجیدی را فعلا کنار بگذارید و منتظر باشید تا فصل تازه ای برای فرهاد مجیدی در امارات شروع بشود...